Παρασκευή , 29 Μαρτίου 2024

«ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» Του Julian Radlmaier

ficic-2015-cuento-proletario-800x480Οι Εργατικές Λέσχες Νέας Σμύρνης & Καλλιθέας παρουσιάζουν:

ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

(A Proletarian Winter’s Tale / Ein proletarisches Wintermärchen) – Του Julian Radlmaier

Τετάρτη 10 Ιουνίου, στις 22:30, στον Κινηματογράφο MIKROKOSMOS – (Συγγρού 106, Μετρό Συγγρού-Φιξ)

Για μία μόνο προβολή, με δωρεάν είσοδο

Την Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015, οι Εργατικές Λέσχες Καλλιθέας & Νέας Σμύρνης «γυρίζουν το γρανάζι» μιας νέας πολιτικής και πολιτιστικής πρότασης που φιλοδοξεί να έχει και συνέχεια. Πρώτος σταθμός, η κινηματογραφική «διανομή» της ταινίας «Μια Προλεταριακή Χειμωνιάτικη Ιστορία» (A Proletarian Winter’s Tale) του 31χρονου Γερμανού σκηνοθέτη Τζούλιαν Ραντλμάγερ (Julian Radlmaier) που συμμετείχε στο πάντα «ανήσυχο» Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ το 2014 (και πολλά ακόμα σημαντικά φεστιβάλ) αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίσει την διανομή της στην Ελλάδα.

Οι Εργατικές Λέσχες Ν.Σμύρνης & Καλλιθέας εξασφάλισαν τα δικαιώματα προβολής της ταινίας στην Ελλάδα, ανέλαβαν εξολοκλήρου τον υποτιτλισμό και την προώθηση της ταινίας και οργανώνουν μια μοναδική προβολή στον κινηματογράφο Mikrokosmos με δωρεάν είσοδο (στον χώρο θα υπάρχει κουτί ενίσχυσης). Σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, η προώθηση ενός «απελευθερωτικού» πολιτιστικού έργου που συμβάλει στην τέχνη από τη σκοπιά των εργαζόμενων, κατά τα άλλα «αντιεμπορικού», που δεν βρίσκει διανομή στη χώρα μας, παρόλο που «μιλάει» στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας και «αγγίζει» τις σκέψεις και τους προβληματισμούς όλων μας.

Στις Εργατικές Λέσχες πιστεύουμε ότι μέσα από τη γνώση, τον πολιτισμό και την αλληλεγγύη αντλείται η δύναμη για να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Έτσι, η ιδέα πίσω από την συγκεκριμένη προβολή και τις επόμενες που ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν, είναι η επιλογή ταινιών που δεν έχουν προβληθεί στην Ελλάδα και που πιστεύουμε ότι προωθούν τους στόχους των Εργατικών Λεσχών, εκφράζουν τις σκέψεις, τους αγώνες και τις ανησυχίες μας, δίνοντας το έναυσμα σε συζητήσεις για τα εργασιακά κ.ά. δικαιώματά μας, μέσω της 7ης Τέχνης. Γι’ αυτό και μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση μεταξύ των θεατών στο φουαγιέ του κινηματογράφου, χωρίς «ειδικούς» ομιλητές.

ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τρεις νεαροί Γεωργιανοί εργάτες αναλαμβάνουν να καθαρίσουν ένα κάστρο στο Βερολίνο, όπου πρόκειται να εκτεθεί η συλλογή έργων σύγχρονης τέχνης ενός Γερμανού κατασκευαστή όπλων. Φυσικά, το προλεταριάτο δεν είναι ευπρόσδεκτο στο πάρτι εγκαινίων και οι τρεις πρωταγωνιστές εξορίζονται σε ένα μικρό δωμάτιο υπηρεσίας στη σοφίτα. Στον κάτω όροφο, παρόλα αυτά, ένας εξαίσιος μπουφές τους τραβάει την προσοχή – οπότε γιατί να μην αγνοήσουν την άδικη απαγόρευση και να περάσουν την διαχωριστική γραμμή της ταξικής κοινωνίας; Και η Γαλλική Επανάσταση για ένα κομμάτι κέικ δεν ξεκίνησε;

Διηγούμενοι ο ένας στον άλλο απίθανες ιστορίες, από μία περιπέτεια του Άγιου Φραγκίσκου έως μία σεάνς στη Σοβιετική Ένωση, οι τρεις πρωταγωνιστές προσπαθούν να βρουν μια απάντηση σε αυτή την ερώτηση: Μπορούν να ξεπεραστούν οι ταξικές σχέσεις, όταν όλες οι κληροδοτημένες ιστορίες λένε ότι δεν γίνεται; Εκτός αυτού, πρέπει να παλέψουν με πεισματάρικα σύννεφα, νεο-φιλελεύθερες συνθήκες εργασίας, αποκαλυπτικούς μικροπρεπείς μικροαστούς και τους πράκτορες μίας συγκεχυμένης καπιταλιστικής συνομωσίας, τους οποίους θα νικήσουν όλοι με μια τεμπελιά σχεδόν μεσσιανική. Μία χειμωνιάτικη προλεταριακή ιστορία, τρόπον τινά.

Trailer:

https://www.youtube.com/watch?v=B2yF7MqbXX4

Σκηνοθετικό σημείωμα:

“Τι ιστορίες μπορούμε ακόμα να διηγηθούμε προκειμένου να φανταστούμε τρόπους δράσης για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής ταξικής κοινωνίας, ή τουλάχιστον, να σκιαγραφήσουμε κάποιες πιθανότητες αντίστασης, σε μια ιστορική περίοδο όπου όλες οι κληροδοτημένες ιστορίες μοιάζουν να καταλήγουν στην απογοήτευση ή και την καταστροφή; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν έχουν απομείνει πια άλλα πρόσφορα μοντέλα δράσης; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν η ιστορία της χειραφέτησης είναι μια ιστορία απογοήτευσης;

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας αναμετρούνται με αυτά τα ερωτήματα μέσω απίθανων αλληγοριών που όλες τους καταλήγουν στην ίδια απάντηση: Παραίτηση. Ευτυχώς, η ξεροκεφαλιά τους, η παιχνιδιάρικη διάθεση και κάποιες φορές η τεμπελιά τους, τους αποτρέπουν από την αποδοχή αυτής της διάστασης της ιστορίας. Ίσως η φαινομενική πολυπλοκότητα της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας να πρέπει να αντιμετωπιστεί με μια ουτοπική αφέλεια. Με την φαινομενική απλότητα του πρώιμου κινηματογράφου. Με μια φορμαλιστική κωμωδία. Με μια προλεταριακή χειμωνιάτικη ιστορία.

Πολλοί από τους (ερασιτέχνες) ηθοποιούς είναι προσωπικοί μου φίλοι. Μου αρέσει η ιδέα να συγκεντρώνω τους ανθρώπους που αγαπώ και να κατασκευάζω υποθετικές αναπαραστάσεις του κόσμου με τα πρόσωπα, τα σώματα και τις φωνές της κοινής καθημερινότητάς μας, προκειμένου να προβάλω τον κοινωνικό μου μικρόκοσμο σε μια μεγαλύτερη κλίμακα – την παγκόσμια ιστορία και φυσικά, την ιστορία του κινηματογράφου. Αλλά και ταυτόχρονα, να αντιπαραβάλω τις ιδιοσυγκρασίες των προσωπικών μας τρόπων να μιλάμε και να κινούμαστε με την τονισμένη θεατρικότητα που έχει μια μακρά παράδοση στο γερμανικό σινεμά.”

Julian Radlmaier

Δείτε επίσης

Μοσχάτο: “Μεσοποταμία”- προβολές Ιουνίου

   Μοσχάτο: “Λέσχης της Μεσοποταμίας”- προβολές Ιουνίου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *