ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ!

Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα είχε συμφωνήσει επι της ουσίας και στη μείωση των συντάξεων και στην αύξηση του ΦΠΑ. Φαίνεται ότι κοινή συναινέσει με τους «εταίρους» έχει συμφωνηθεί ένα μεσοδιάστημα/ παράταση εννέα μηνών (μέχρι το Μάρτη του 2016) προκειμένου η κοινωνία να απορροφήσει με «μικρούς κραδασμούς» το άνοιγμα του ασφαλιστικού εδώ και τώρα, όπως και την αύξηση της έμμεσης φορολόγησης.

Συγκεκριμένα: Οι δανειστές ρίχνουν τελευταία πρόταση στο τραπέζι οριζόντια μείωση άμεσα όλων των κύριων συντάξεων κατά 2% και 4-5 των επικουρικών.

Η κυβέρνηση έχει αντιπροτείνει 1% για τις κύριες και φαίνεται να αποδέχεται τη μείωση τις επικουρικές. Στο ζήτημα του ΦΠΑ οι διαφοροποιήσεις βρίσκονται στη κατάταξη των προϊόντων στους συντελεστές 6,5%, 13% και 23%, με πιθανότερο ενδεχόμενο στο υψηλό 23% να περάσου συσκευασμένα και εισαγόμενα τρόφιμα.

Οι συνεχείς συσκέψεις των κυβερνητικών επιτελείων επικεντρώνονται, θεωρώντας δεδομένη τη συμφωνία, στη διαχείριση της την επόμενη μέρα. Επαναλαμβάνουμε την εκτίμηση που έχουμε ξαναγράψει. Η συμφωνία ήταν δεδομένη. Η κυβέρνηση εξασφάλισε τον απαιτούμενο πολιτικό χρόνο, ώστε να «ωριμάσει» η αγωνία του κόσμου και να μην μεταβληθεί σε οργή. Θα επικεντρώσει τη προσπάθεια διαχείρισης στη λογική οτι «το παλέψαμε μέχρι τέλους, δεν μπορούσε να γίνει τίποτα καλύτερο». Επαναλαμβάνουμε: Μοναδική κόκκινη γραμμή ήταν μόνο η παραμονή στην ευρωζώνη.

«Η μείωση των συντάξεων είναι ένα γελοίο αίτημα, μπροστά στον κίνδυνο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ που θα έχει καταστροφικές συνέπειες, όπως πολύ καλά γνωρίζει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας», δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην ιταλική εφημερίδα «La Stampa» σήμερα …

Αλήθεια γιατί δεν απαντάει ο κ. Τσίπρας στο «φίλο της Ελλάδας» Γιούνγερ εάν συμφωνεί στην επιλογή της νέας μείωσης των συντάξεων κ.λ.π. υποχωρήσεων, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας χωρίς να διαψεύδονται, έναντι της παραμονής στο ευρώ; Και τι μέλλει γενέσθαι με την εφαρμογή της αμετάκλητης απόφασης του ΣΤΕ για επιστροφή των συντάξεων του ιδιωτικού τομέα στα επίπεδα του 2012;

Η συμφωνία θα προσφερθεί με μπόλικα «κερασάκια» περί πρωτογενών πλεονασμάτων, αύξηση της φορολόγησης στο μεγάλο κεφάλαιο και βεβαίως στη βοήθεια που θα προσφερθεί από τους εταίρους, ήτοι περί τα 20δις.€. από τα οποία τα 10+ θα πάνε ΔΝΤ/ «δανειστές» – πληρωμή τοκοχρεολυσίων – και τα υπόλοιπα θα εξασφαλίσουν ρευστότητα στις τράπεζες και τους «επενδυτές», βλέπε ΣΔΙΤ, «μεγάλα έργα» κ.λ.π.

Στην ουσία με τη συμφωνία που θα ανακοινωθεί η χώρα μπαίνει σε μακρά περίοδο επιτήρησης – κατοχής – και μνημονίων. Καμία «αναπτυξιακή» δυνατότητα δεν υπάρχει εκ προοιμίου σε αυτή κατεύθυνση και οπωσδήποτε καμάι δυνατότητα υπέρβασης της κρίσης στη κατεύθυνση της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Μέχρι το Μάρτιο του 2016, που τελειώνει η προαναγγελθείσα συμφωνία η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη. Θα είναι όμως και η κοινωνία – ευελπιστούν – περισσότερη έτοιμη να αποδεχτεί ένα μακροχρόνιο και σκληρότερο μνημόνιο, κοντολογίς να αποδεχτεί συνθήκες Βουλγαρίας και εάν είναι δυνατόν να σκέφτεται και μη χειρότερα.