Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ

«Αν η κυβέρνηση ταυτιστεί τελικά αμετάστρεπτα με νέα και παλαιά Μνημόνια, δεν θα βρει μόνον εμένα απέναντι αλλά και τη μεγάλη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, σύσσωμο σχεδόν τον δημοκρατικό, αριστερό και προοδευτικό κόσμο».

Τάδε έφη Λαφαζάνης και αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αναλωθεί σε ένα πόλεμο χαρακωμάτων μέσα στο κόμμα. Στόχος να ελέγξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό της βάσης του Συ.ρι.ζα προκειμένου να αποφασίζουν για τη στρατηγική του δικού τους πολιτικού εγχειρήματος εάν και όποτε προκύψει. Επι του παρόντος ο Π. Λαφαζάνης επιδιώκει να καταγράψει μια δυναμική στέλνοντας ένα αντίστοιχο μήνυμα στο Μαξίμου.

Παράλληλα δηλώνει ότι δεν επιδιώκει να ρίξει τη κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση να αποσύρει τη συμφωνία, την οποία εν τω μεταξύ η κυβέρνηση εξυπηρετεί με νύχια και με δόντια. (τι καταλάβατε;)

Ο Αλ. Τσίπρας από την άλλη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος έστειλε μήνυμα ενότητας καλώντας το κόμμα να μείνει ενωμένο γιατί αλλιώς η «πρώτη φορά αριστερά» θα παραδώσει στο παλαιό χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα (και θάχουμε πάλι μνημόνια – εδώ γελάμε) και ανακοίνωσε Συνέδριο στήριξης του μνημονίου.

Η κυβέρνηση διαρρέει οτι δέχεται νέες πιέσεις και προαπαιτούμενα προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία. Όλα αυτά βεβαίως βρίσκονται στο πεδίο της εσωτερικής διαχείρισης του νέου μνημονίου Νο3 έτσι ώστε να οδηγηθεί η κοινωνία στην αποδοχή της νέας ισοπεδωτικής συμφωνίας με ηπιότερες αντιδράσεις.

Αμφότεροι, κυβερνητικοί (προεδρικοί) και διαφωνούντες στο Συ.ρι.ζα (αντιμνημονιακοί) γνωρίζουν ότι ο πολιτικός χρόνος όλων τελειώνει. Έρχεται το φθινόπωρο και η κοινωνία θα βρεθεί στους δρόμους.

ΟΙ εκλογές είναι πάντοτε μια κάποια δοκιμασμένη λύση και αφήνεται να διαρρέει με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών στοχεύοντας στον αποπροσανατολισμό και το περιορισμό των αντιδράσεων ειδικά μετά τον Αύγουστο που η εξειδίκευση των μέτρων θα λαμβάνει σάρκα και οστά αποδεικνύοντας τη βαρβαρότητα της συμφωνίας με τους «εταίρους» και τη βαθιά κατοχή που μπαίνει ο τόπος.

Στόχος εάν τελικά προκριθεί η λύση των εκλογών να προκύψει μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» με πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα για να προχωρήσει το πρόγραμμα τους αμέσως επόμενους μήνες μέχρι τη χρονική στιγμή της χρεοκοπίας του, που δεν αμφισβητείται από όλους τους αναλυτές/οικονομολόγους/ και «δεξαμενές σκέψης» σε όλο το πλανήτη.

Και γιατί όλα αυτά; Γιατί να τρέξει ένα πρόγραμμα με πανθομολογούμενη την ολοκληρωτική και σύντομη αποτυχία του; Επειδή έχουν απομείνει ακόμη μερικά «ασημικά», βλ. δημόσια περιουσία και πρέπει να ξεπουληθεί σύντομα. Να περάσει στα χέρια της ολιγαρχίας που σχεδιάζει να διαχειριστεί για τα δικά της συμφέροντα και την έξοδο από το ευρώ που ξέρουν ότι πολύ σύντομα θα προκύψει.

Δεύτερον επειδή πρέπει να ολοκληρωθούν τα τραπεζικά deal με εξαγορές, συγχωνεύσεις, αναδιαρθρώσεις που θα επιτρέψουν στους τραπεζίτες, μαζί με τα 25δις€ που αναμένουν εναγωνίως να προετοιμαστούν για την επόμενη μέρα. Μαζί να αρπάξουν και οι «εθνικοί εργολάβοι – καναλάρχες τα τελευταία ΕΣΠΑ.

Τρίτον στο μεσοδιάστημα μεταξύ συμφωνίας /χρεοκοπίας επιδιώκεται να έχει ισοπεδωθεί πλήρως το εργασιακό-ασφαλιστικό και να έχει καταστραφεί το ελάχιστο λαϊκό κεφάλαιο – μαζί με όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – οπότε ανεξάρτητα από το νέο νόμισμα που με βεβαιότητα θα ακολουθήσει τη χρεοκοπία ένα τμήμα της εγχώριας αστικής τάξης θα έχει διασωθεί και θα μπορεί μαζί με το πολιτικό του προσωπικό να διαχειριστεί τη νέα οικονομία προς όφελός του.

Στην ίδια κατεύθυνση και οι σχεδιασμοί της Ευρωπαϊκής ολιγαρχίας που επιδιώκει να έχει ένα μεγάλο μερίδιο στρατηγικών επιχειρήσεων/επενδύσεων στη χώρα για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η κερδοφορία της.

Η εμμονή μέχρι «παρεξηγήσεως» σύσσωμης της αντιπολίτευσης στην κατηγορηματική άρνηση για εκλογές αποδεικνύει περίτρανα ότι γνωρίζουν πολύ καλά τις εξελίξεις που έρχονται. Αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να χρεωθούν τη χρεοκοπία και το βέβαιο Grexit, κάτι που φοβάται το ίδιο η κυβέρνηση Συ.ρι.ζα – Αν.ελ και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, οπότε όλοι μαζί θεωρούν ως καλύτερη λύση μια «εθνική κυβέρνηση» μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή.

Η λυσσαλέα προσπάθεια καταλήστευσης της λαϊκής περιουσίας με τους πλειστηριασμούς, όπως και η απόκτηση της χρεωμένης αγροτικής γης εντάσσονται στους σχεδιασμούς της δημιουργίας νέου κεφαλαίου για την εγχώρια αστική τάξη την επόμενη ημέρα της εξόδου από το ευρώ. Οι ιδιωτικοποιήσεις όλης της δημόσιας περιουσίας και η τάση εμπορευματοποίησης κάθε «δημόσιου αγαθού» εντάσσονται σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Εν κατακλείδι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Κλειδί όμως αποτελεί ο λαϊκός παράγοντας. Οι αντιστάσεις που θα εκδηλωθούν μέσα στο φθινόπωρο από τα κάτω. Η δυναμική του λαϊκού κινήματος είναι αυτή που θα δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις των ανατροπών αλλά και θα επιταχύνει τις κυοφορούμενες μετωπικές συμπαρατάξεις πολιτικών σχηματισμών στο χώρο της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Πράγματι, το νόμισμα δεν είναι εκείνο που μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες στο αντίποδα αυτών που βιώνει σήμερα η κοινωνία. Ο απεγκλωβισμός από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ/Ευρώ και η υιοθέτηση νέου νομίσματος πρέπει να συνοδευτεί από ανατροπές που θα επιβάλλει ο λαός με τη δική του ακατάλυτη δυναμική στη κατεύθυνση μιας νέας αντικαπιταλιστκής προοπτικής και ανάπτυξης με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα κέρδη της ολιγαρχίας. Εάν αυτό δε γίνει κατανοητό για να γίνει κατορθωτό με τους λαϊκούς αγώνες τότε θα ξαναζήσουμε τα ίδια με διαφορετικό περιτύλιγμα.