Σιγά μην κλάψουμε, σιγά μη φοβηθούμε: Να οργανώσουμε τη μελαγχολία, τη δυσαρέσκεια, την ανάγκη.

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ – 

   «Την ήττα εγώ δεν παραδέχτηκα» – Μ. Αναγνωστάκης – 

Πάνω από τα σχολεία πλανάται ένα φάντασμα. Αυτό που λέει πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Που λέει πως πρέπει να υπομένουμε το μοιραίο, την καρμανιόλα, τους δανειστές, τους τοκογλύφους, τους διπρόσωπους και τους δυνάστες.

Αυτή τη χάρη δε θα τους την κάνουμε! Αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσκυνά τις “Προστάτιδες δυνάμεις” και αν ορισμένοι κατάπιαν τη γλώσσα τους, ΕΜΕΙΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΙ που διακονούμε την αλήθεια και την ανάγκη, δεν έχουμε κανένα λόγο να γίνουμε υπηρέτες και δούλοι. Ακόμα κι αν βιώνουμε τον τρίτο μνημονιακό ζόφο που βάζει στο θυσιαστήριο μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία πρόνοια και δημόσιο πλούτο. Ακόμα κι αν τα καθάρματα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες δίνουν “γη και ύδωρ”. Ακόμα κι αν τίμιοι άνθρωποι του χτες, αλλαξοπίστησαν στις 13 Ιούλη κι έγιναν αγνώριστοι. Φρικτό θέαμα ! Αλλά εμείς, άνθρωποι των γραμμάτων και των αρμάτων, θα πούμε ΟΧΙ, ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ !

Να οργανώσουμε τη μελαγχολία, τη δυσαρέσκεια, την ανάγκη.

Το πιο σημαντικό σε όλο αυτό το σκηνικό είναι ότι ΕΕ, ΔΝΤ, κυβέρνηση, ΜΜΕ, δηλαδή η νέα ανίερη Συμμαχία, θέλει να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Και όμως, άλλος δρόμος δεν υπάρχει μόνο για τα ζώα που ζουν με βάση το ένστικτο. Για μας τους ανθρώπους, ισχύει η επιλογή.

Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων του 2010 – 11 – 12. Να γεμίσουμε τους δρόμους απεργούς και τον κόσμο της εργασίας με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Όπως γίνεται πάντα στις μεγάλες στιγμές! Ξεσηκωμός εργαζομένων και νεολαίας απέναντι σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις, τραπεζίτες, καπιταλιστές, ιμπεριαλισμό.

Σιγά μην κλάψουμε, σιγά μη φοβηθούμε…

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με τη βοήθεια ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ, εξειδικεύει το τρίτο μνημόνιο. Ορισμένοι επιλέγουν το χωριστό δρόμο, την άλλη πλατεία, το μοναχισμό. Αλλά η πραγματική δύναμη είναι το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ των εργαζομένων. Είναι ο μόνος ανίκητος παράγοντας όταν έχει σχέδιο, οργάνωση και πίστη.

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στα καθάρματα της ΓΣΕΕ, την προσκυνημένη ΑΔΕΔΥ και τους κάθε λογής εθελόδουλους. ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΜΕ τη μέρα της πανελλαδικής  – πανεργατικής απεργίας για να δείξουμε τη δύναμή μας και να πάρουμε απαντοχή από το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην ΑΠΕΡΓΙΑ ως το πρώτο βήμα για να περάσουμε απέναντι, δηλαδή να περάσουμε το μεταβατικό στάδιο της αμηχανίας, της απογοήτευσης, της σύγχυσης, που σκόπιμα προκαλούν παλιές και νέες κυβερνητικές δυνάμεις. Στις 12 Νοέμβρη (πέντε μέρες πριν τη μεγάλη επέτειο του Νοέμβρη 1973) ξαναδείχνουμε τη δύναμή μας!

Είμαστε στο πλευρό των απελπισμένων ανθρώπων στη Μ. Ανατολή, που εγκαταλείπουν τη χώρα τους επειδή βομβαρδίζονται από τους ιμπεριαλιστές και λιθοβολούνται από το θρησκευτικό μεσαίωνα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Όποιοι νόμισαν ότι ξοφλήσαμε κάνουν λάθος. Στους δρόμους ξανακερδίζουμε τη ζωή μας.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  Γ΄ Δυτικής Αθήνας