Τετάρτη , 11 Δεκεμβρίου 2024

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος …

katerinagogou2

Θα ‘ρθει καιρός – 

Θα ‘ρθει καιρός / που θ’ αλλάξουν τα πράγματα / να το θυμάσαι Μαρία

θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα / εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε / κρατώντας τη σκυτάλη / Μη βλέπεις εμένα μην κλαις / εσύ είσαι η ελπίδα

Άκου, θα ‘ρθει καιρός / που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς

δε θα βγαίνουν στην τύχη / δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές / με γερμένους απ’ έξω

και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε / δε θα ‘μαστε άλογα / να μας κοιτάνε στα δόντια

Οι άνθρωποι, σκέψου, / θα μιλάνε με χρώματα / κι άλλοι με νότες

να φυλάξεις μοναχά / σε μια μεγάλη φιάλη με νερό

λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :

απροσάρμοστοι, καταπίεση, / μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός

για το μάθημα της Ιστορίας

Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα, / δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι

δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά / τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω

κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος

Θα την αλλάξουμε τη ζωή / …παρ’ όλα αυτά Μαρία

 

GOGOU-1

 

Σ’ όσους σπάσανε, σ’ όσους κρατάνε

Κουρελιασμένοι απ’ τ’ αγριεμένα κύματα

πεταμένα υπολείμματα για πάντα από δω και μπρός

στο σκοτεινό θάλαμο της γης

με ισκιωμένο το μυαλό

απ’ το ξέφρενο κυνηγητό

της ασάλευτης πορείας των άστρων

οι τελευταίοι

απόθεσαν το κουρασμένο κεφάλι τους

θυσία

στην τελετουργία των ανεμοστρόβιλων καιρών .

Κι άνθρωποι δεν υπήρχανε.

Κι ένα άσπρο χιόνι σιωπής

σκέπασε οριστικά τις βυθισμένες πόλεις. .

 

eley.24.5-1

 

Θέλω να κουβεντιάσω

Θέλω να κουβεντιάσω σ’ ένα καφενείο

που νάχει πόρτα ανοιχτή

και να μην έχει θάλασσα

μονάχα άντρες άνεργους

σκόνη με ήλιο και σιωπή

να μπαίνει ο ήλιος στο κονιάκ

κ’ η σκόνη μαζί με τα τσιγάρα στα πλεμόνια μας

κι ας μην πάρουμε και σήμερα βρε αδερφέ

προφύλαξη για την υγεία μας

κι ούτε να δίνεις συμβουλές

το πως το κατεβάζω έτσι

και πως σκορπιέμαι έτσι

και να αφήσεις ήσυχα στα μούτρα

τις μπογιές τις μύξες και τα κλάματα

να τρέξουνε.

Μονάχα να κοιτάζεις ήρεμα

τα νύχια τα μαλλιά μου και τα χρόνια

πούναι βρώμικα

και γώ

να μη δίνω φράγκο για όλα αυτά

Μόνο το κόμμα, το χριστουλάκο τους

γιατί δε φτιάχτηκε το κόμμα τόσα χρόνια

και σύ νάσαι φίλος. Φίλος-φίλος

έτσι όπως το λέει ο Καζαντζίδης

καί το κονιάκ νάναι σκατά

και εργολάβος πουθενά δε φάνηκε

έχει δωμάτιο για παράνομους

πάνω απ’ το καφενείο

θα σου τα ρίξω σε μια δόση

το συνηθίζω άμα μεθάω – έτσι για να σε λιανίσω-

να σε δω χωρίς βρακί να δούμε τι θα κάνεις

εσύ όμως λέει δεν θάσαι απ’ αυτούς

θα σηκωθείς και θα χορέψεις παραγγελιά

..βεργούλες και με δείρανε..

και θα κρατάς στις χούφτες σου

μ’ αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου

είναι έτοιμο να διαλυθεί στα χίλια. Με πονάει.

Κι όταν

έρθουνε να σου πουν

εδώ δεν είναι

τόπος

και χρόνος

για τέτοια πράγματα

τράβηξε τη φαλτσέτα και θέρισε

 

gog18-1

 

25 Μαΐου

 Ένα πρωί θ’ ανοίξω την πόρτα 

 και θα βγω στους δρόμους 

 όπως και χτες.

 

 Και δεν θα συλλογιέμαι παρά 

 ένα κομμάτι από τον πατέρα 

 κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα 

 -αυτά που μ’ άφησαν- 

 και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν. 

 Και τους φίλους μας που χάθηκαν. 

 Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα 

 ίσα ολόισα στη φωτιά 

 και θα μπω όπως και χτες 

 φωνάζοντας “φασίστες!!” 

 στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες 

 μ’ ένα κόκκινο λάβαρο 

 ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο. 

 Θ’ ανοίξω την πόρτα 

 και είναι -όχι πως φοβάμαι- 

 μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα 

 και πως εσύ πρέπει να μάθεις 

 να μην κατεβαίνεις στο δρόμο 

 χωρίς όπλα όπως εγώ 

 – γιατί εγώ δεν πρόλαβα- 

 γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ 

 “έτσι”  “αόριστα” 

 σπασμένη σε κομματάκια 

 από θάλασσα, χρόνια παιδικά 

 και κόκκινα λάβαρα. 

 Ένα πρωί θ’ ανοίξω την πόρτα 

 και θα χαθώ 

 με τ΄όνειρο της επανάστασης 

 μες την απέραντη μοναξιά 

 των δρόμων που θα καίγονται, 

 μες την απέραντη μοναξιά 

 των χάρτινων οδοφραγμάτων 

 με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις

http://gwgou.page.tl/

Δείτε επίσης

BERTOLD BRECHT: ΓΙΑΤΙ Ν’ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ;

  1 Κάποτε σκεφτόμουν: Σε χρόνους μακρινούς Όταν γκρεμίσουν τα σπίτια που έζησα Και σαπίσουν …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *