ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ

Iούλη του 1947, εβδομήνtα χρόνια από σήμερα εξελίσσεται το μεγαλύτερο έγκλημα στην μεταπολεμική Ελλάδα από το μοναρχοφασιστικό καθεστώς και την αστική τάξη της χώρας που είχε αρχίσει να ξανασηκώνει κεφάλι: Το παιζομάζωμα και ο εγκλεισμός χιλιάδων μικρών παιδιών στα αναμορφωτήρια /στρατόπεδα που ονομάστηκαν από την αλήστου μνήμης βασιλομήτωρα Φρειδερίκη «Παιδουπόλεις».

Η ένοπλη κοινωνική επανάσταση που ξεσπάει το 1947 από το  Δημοκρατικό Στρατό Eλλάδας (Δ.Σ.E.) στα βουνά, ενάντια στη νέα αγγλοαμερικάνικη κατοχή που είχε ξεκινήσει αμέσως μετά τη γερμανική, επιτρέπει στις δυνάμεις της αντίδρασης το μεγαλύτερο έγκλημα της αστικής κυριαρχίας στην μεταπολεμική Ελλάδα: Το ξερίζωμα την ταπείνωση και το βασανισμό χιλιάδων μικρών παιδιών που απάγονται βίαια από τα χωριά και οδηγούνται στις περίφημες «παιδουπόλεις» προκειμένου να «αναμορφωθούν» και να μετατραπούν σε γενίτσαρους που θα στραφούν αργότερα ενάντια στους γονείς τους που πολεμούσαν εκείνα τα χρόνια στα βουνά με τον ΔΣΕ.   Μέχρι τον Ιανουάριο του 1948, έξι μήνες αργότερα, 28.000 παιδιά κρατούνται σε 52 «παιδουπόλεις» σε όλη την Ελλάδα.

Πλησιάζει ο στρατευμένος καλαμαράς ένα εξόριστο  αγοράκι, με «κόκκινα μάγουλα» όπως σημειώνει, δείγμα της δήθεν καλοζωίας αυτών των ξεριζωμένων παιδιών και το ρωτάει: Τι γράφεις;  – Γράμμα στο χωριό.  Θέλεις να γυρίσεις στο χωριό; –  Θέλω μα να γυρίσω πάλι εδώ! Συνεχίζει ο καλαμαράς της «Βραδυνής» 11/5/1949: Ένα κοριτσάκι έως 12 ετών αγωνίζεται παρα πέρα να γράψει κι αυτό. Το ρωτώ (;) και μου απαντά: – Εγώ θα ΄ήθελα να έρθει εδώ και η μάνα μου. (!!!) –

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————-

Στις «παιδουπόλεις» φιλοξενούνται και τα παιδιά των φυλακισμένων για την πολιτική τους δράση μανάδων. Γράφει η Μαντώ Νταλιάνη, παιδοψυχίατρος, κρατούμενη κι η ίδια (1949 -1950) στις φυλακές Αβέρωφ:  «Oι συνθήκες σε αυτές τις Παιδουπόλεις έμοιαζαν από πολλές απόψεις με τη ζωή της φυλακής. Υπήρχε η ίδια αυστηρή αίσθηση διαχωρισμού ανάμεσα στον «μέσα» και τον «έξω» κόσμο, που συνήθως χωρίζονταν μεταξύ τους από τοίχους ή φρουρούμενα συρματοπλέγματα. Ήταν οργανωμένες σε σχεδόν στρατιωτική βάση, συχνά από πρώην αξιωματικούς, που επέβαλλαν σωματικές ποινές κι υποχρέωναν τα παιδιά να φορούν στολές. Oι επιστολές λογοκρίνονταν, όπως ακριβώς στη φυλακή, και το κλίμα δεν ήταν γενικά καθόλου φιλικό. Όπως και στη φυλακή, δεν υπήρχαν ρολόγια ή ημερολόγια, και η μέρα ρυθμιζόταν από το χτύπημα του κουδουνιού. Tα παιδιά πήγαιναν παντού με βηματισμό, ακόμη και κατά τις σποραδικές εξόδους τους στον έξω κόσμο, στον κινηματογράφο ή σε κάποιο τοπικό πάρκο. Oι περισσότεροι δάσκαλοι ήταν αδιάφοροι ή απάνθρωποι στα καθήκοντά τους, μολονότι υπήρχαν κάποιες εξαιρέσεις και το κλίμα εποίκιλε από μέρος σε μέρος… Στις περισσότερες Παιδουπόλεις, τα παιδιά απέκτησαν εκεί το μεγαλύτερο μέρος της κανονικής τους εκπαίδευσης, ακόμη και μετά την απελευθέρωση των μανάδων τους από τη φυλακή. H επιστροφή των παιδιών στις μανάδες τους δεν ήταν αυτόματη αλλά εξαρτιόταν από την ετυμηγορία μιας επιβλέπουσας επιτροπής...»

«Ένας από τους πλέον καλώς συγκροτημένους ομίλους κυριών και δεσποινίδων  με τους βοηθούς των προσκόπους κατά την διάρκεια του χθεσινού εράνου του Πατριωτικού Ιδρύματος Περιθάλψεως» … Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία περί της «φιλοπτώχου» και «φιλανθρωπικής» δράσης των κυριών της αστικής τάξης. Όπως φαίνεται από τη λεζάντα, τα έξοδα παραστάσεως τα πλήρωνε ο λαός μέσω εράνων …

——————————————————————————————————————————————————————————————————————————-

150.000 παιδιά υπολογίζεται από όσες έρευνες αφορούν αυτή την ιστορική περίοδο ότι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους. Πολλά κατέληξαν για υιοθεσίες στην Αμερική, εξυπακούεται χωρίς να το γνωρίζουν οι τραγικοί γονείς τους. Ένα από αυτά και το παιδί του Ηλία Αργυριάδη που εκτελέστηκε μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη.

Κανένα από αυτά τα παιδιά δεν ευτύχησε να προωθηθεί στην ανώτατη εκπαίδευση αντίθετα με την προπαγάνδα που φιλοξενούνταν καθημερινά στα μέσα, κυρίως τις εφημερίδες της εποχής.  

Ταπεινωμένα και καταφρονεμένα, ξεριζωμένα και δυστυχισμένα, τα παιδιά των «παιδουπόλεων» πλήρωσαν βαρύ το τίμημα της ήττας του Δημοκρατικού Στρατού …